#HoPe

امروز که گذشت، درواقع ۲۶ امین روز قرن و دوازدهمین روز از دوران قرنطینگی رادیواکتیویم...همچنان فاصله یک متر حفظ میکنیم، و من استراحت مطلقم..غذاهارو که مامان میفرسته برامون، ظرفامم که جداست و سعی میکنم به ظرفای دیگه دست نزنم.البته که این فاصله فقط تا دو روز دیگه باید رعایت بشه و چقدر خستم از این فاصله اجباری..خب اومده بودم یه چیز دیگه بگم که منحرف شدم،اومده بودم بگم، مرسی که منو بلدی...حتی در قرنطینگی، امروز بعد ۱۲ روز که فقط رنگ اتاق و تخت و دیوار دیده بودم، دو روزش بیمارستان و ۱۰ روزش خونه،رفتیم موزه دیدی ایزدشهر...رفتیم دریا، یه سر هم به مامان اینا زدیم با رعایت فاصله...خیلی دلم تازه شد، اصن حس کردم ریه هام داشت نم میکشید،اونم منی که هر روز بیرون بودم و سرکار، سخت ترین کار ممکن خونه موندن بود،امروز خیلی بهم خوش گذشت❤️ #HoPe...

یک ماه تموم شد،بعد از اون یک ماه آموزشی اجباریت، این یک ماه سخت ترینش بود...خداروشکر که گذشت، اردیبهشت ماه پارسال خیلی روزای قشنگی داشتیم،البته که روزای پر استرس عکاسی فرمالیته هم بود، ولی شروع زندگی قشنگمون، کارای خونمون، و تموم روزای قشنگی که باعث میشه اردیبهشت خاطره انگیز باشه...هرچند که هیچ فکر نمیکردیم این یک سال انقدر چالش انگیز باشه، ولی باتو همه چی حل میشه❤️کرونا تموم شد و دیگه حرفی ازش نیست،انگار اومده بود که بگه زندگیمون به مو بنده، فقط یه بیماری میتونه هممونو از همه چی دور‌ کنه، حتی خانواده...حالا که کرونا تموم شده دلم یه جشن میخواد...ولی از اونجایی که هیچ ماهی به اندازه آذرماه برامون خاص و قشنگ نیست، به آذر فکر میکنم...تا اون موقع یکمم حالم میاد سر جاش:)) #HoPe...

این مدت زندگی به روال عادیش برگشت...

دوباره باهم میخندیم، قشنگیای زندگی برامون بولدتر شده، انگار بیشتر قدرشو میدونیم،

قدر باهم بودنمونو...

خداروشکر که هستی، دارمت...

خداروشکر که منو بلدی...

مرسی که هستی❤️

#HoPe...